Afgelopen woensdag interviewde ik de 24-jarige geneeskunde student Tabitha de Graaff. Zij studeert aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, waar ze inmiddels in haar vijfde studiejaar zit.
Jeugd
Op welke middelbare school heeft u gezeten?
'Ik heb op het Altena College in Sleeuwijk gezeten.'
Hoe oud was u toen u wist dat u geneeskunde wilde studeren?
'Ik was zeven of acht jaar oud toen ik al het idee had om geneeskunde te gaan studeren.'
Waren er nog andere beroepen die u vroeger interesseerde?
'Ik heb een hele tijd gedacht dat ik lerares wilde worden en ook heb ik nog één jaar verpleegkunde en één jaar verloskunde gestudeerd.'
Studentenleven
Heeft u op kamers gewoond of woont u op kamers?
'Ik woon niet meer op kamers. Toen ik in Vlissingen en Antwerpen studeerde heb ik beide keren wel op kamers gezeten.'
Vind u uzelf een typische student en waar moet deze aan voldoen?
'Ik ben geen typische student die op kamers woont en veel uitgaat. Ook zijn er maar weinig studenten die al getrouwd zijn en een huis hebben. Wel heb ik de eigenschappen van een geneeskunde student.'
Volgde u altijd alle colleges?
'Nee, ik ben daar heel eerlijk in. Ik studeer in Rotterdam en daar kun je colleges via de computer bekijken, deze heb ik wel allemaal gezien. Van het vaardigheidsonderwijs heb ik alleen de, in mijn ogen, nuttige colleges gevolgd.'
Studie
Mocht u na de middelbare school direct beginnen met uw studie geneeskunde?
'Nee, ik heb één keer niet meegedaan met de loting, want toen ging ik verpleeg-verloskunde studeren. Daarna ben ik één keer uitgeloot geweest in Utrecht en uiteindelijk ben ik via decentrale selectie toegelaten in Rotterdam.'
Waarom heeft u gekozen voor de studie geneeskunde?
'Ik vind het menselijk lichaam heel interessant en ook de medische wereld. De kindergeneeskunde vind ik heel leuk, omdat je met een brede groep mensen werkt van baby's tot pubers en het is ook een uitdaging om het vertrouwen van de ouders te winnen. Bovendien heeft geneeskunde wel het stukje diepgang wat ik bij verloskunde miste.'
Hoe verliep uw eerste studiejaar?
'Het eerste jaar verliep niet vlekkeloos, ik heb denk ik wel een kwart of de helft van mijn tentamens moeten herkansen. En de overstap van HBO naar WO was heel erg wennen. Ook besloten Huibert en ik te trouwen en gingen we verhuizen, toen leek het wel alsof een dag te weinig uren had. Daarnaast was de stof in het eerste jaar nog redelijk saai.'
Is de studie meer praktijk of theoretisch?
'De eerste drieënhalf jaar is ongeveer 95% theorie. Daarna heb je alleen nog maar praktijk, zo ga je coschappen lopen en moet je een eigen onderzoek doen.'
Hoe is uw studie u bevallen?
'Heel erg goed, ik heb geen moment spijt gehad.'
Wat is het leukste aan uw studie?
'Het bezig zijn met mensen en het menselijk lichaam. Daarnaast is het interessant om nu tijdens de coschappen, veel ziektebeelden in het echt zien wat je altijd in de boeken hebt gelezen. Het is erg leerzaam om je eigen grenzen te verkennen en een beeld te ontwikkelen over wat voor arts je later wilt worden.'
Wat zijn de nadelen van uw studie?
'De studie kost heel erg veel tijd, je moet een balans zoeken tussen studie en ontspanning. Daarnaast is er geen garantie dat je uiteindelijk de specialisatie kunt gaan volgen, die je graag wilt, vanwege de grote concurrentie. Het risico is er dat je dan een tweede of derde keus opleiding moet gaan volgen. Bepaalde specialisme is makkelijker tussen te komen, zoals bijvoorbeeld ouderengeneeskunde en psychiatrie.'
Over welke eigenschappen moet je beschikken als je de studie start?
'Zelfdiscipline, zelfvertrouwen, een duidelijk doel, veel geduld en incasseringsvermogen.'
Waar bent u het meest trots op met betrekking tot uw studie?
'Samen met een studievriendin heb ik twee keer een artikel mogen publiceren, dat is wel waar ik het meest trots op ben.'
Als u klaar bent met deze opleiding, wat gaat u dan doen?
'Eerst wil ik een jaar gaan werken in de gynaecologie of kindergeneeskunde en daarna hoop ik zonder te promoveren te kunnen starten met de opleiding kindergeneeskunde.'
Als alles goed gaat hoelang doet u dan over uw studie?
'11 jaar als ik niet hoef te promoveren, maar ik moet nog kijken hoe reëel dit is. Anders 15 jaar dat is met een promotietraject, waarbij je drie tot vier jaar onderzoek doet.'
Wat zou u toekomstige geneeskunde studenten aanraden?
'Laat je niet afschrikken door de lange weg of bijvoorbeeld het lijken snijden. Laat je ook goed informeren door verschillende universiteiten. Hierbij vind ik Rotterdam echt een aanrader, maar ik ben natuurlijk bevooroordeeld. En zorg dat als het kan je een 8.0 gemiddeld staat, dan heb je een grotere kans toegelaten te worden tot de opleiding.'
Coschappen
Hoe bevallen uw coschappen tot nu toe?
'Het valt me 100% mee. Je moet niet luisteren naar alle spookverhalen die je hoort, waarbij je een beetje bangemaakt word. Het personeel is over het algemeen erg vriendelijk. Je leert er heel erg veel van, ook al maak je soms lange dagen/weken.'
Welke functie heeft u bij uw coschappen?
'Dat wisselt per ziekenhuis en welk coschap je volgt. Soms ben je betrokken bij je eigen patiënten en ergens anders moet je vervelendere klusjes doen en kun je niet zoveel doen. Je moet er ook zelf iets van maken, want je bent er om te leren.'
Hoeveel uur werkt u?
'Dat verschilt een beetje, ongeveer 55 uur per week. Je volgt geen colleges meer, maar aan het einde van een coschap heb je wel een tentamen, dus 's avonds moet je wel studeren.'
Waar loopt u uw coschappen?
'Radiologie en neurologie in Rotterdam, psychiatrie in Sliedrecht, kindergeneeskunde in Breda en chirurgie en interne geneeskunde in Dordrecht. Hierbij regelt school de coschappen. Je wordt ingedeeld in een cogroep met ongeveer 7 mensen, je krijgt dan een lijst met allemaal coschappen en onderling moet je de coschappen verdelen.'
Hoelang moet je je coschappen lopen?
'Twee jaar, inclusief de keuze coschappen en oudste coschap. Deze coschappen moet je wel zelf regelen.'
Wat zal er na je coschappen gebeuren met uw studie?
'Dan moet ik een eigen onderzoek doen en hiervan een scriptie schrijven, wat ik zelf moet verzinnen. Dan doe je 21 weken een eigen onderzoek.'
Zijn er ook verhalen die u raken?
'Ja zeker, wat dat betreft ben ik emotioneler dan een gemiddeld arts. Iedere arts zal verhalen horen en patiënten zien die hem raken. Maar dat is ook iets waar je mee om moet leren gaan.'
Wat zijn de taken van een kinderarts?
'Soms worden patiënten doorverwezen door de huisarts dan moet je erachter komen wat de klachten zijn, een diagnose stellen en een behandeling starten. Daarnaast komen er soms spoedgevallen binnen via de Spoed Eisende Hulp, dan moet je snel kunnen handelen en nadenken. Wat me op is gevallen is dat kinderartsen toch sneller bang zijn iets te missen, ze maken daarom vaker voor de zekerheid bijvoorbeeld een echo of doen een bloedonderzoek.'
Dromen
Wat is uw motivatie om zo lang te studeren?
'Ja, dat vraag ik mezelf soms ook af. Ik heb een duidelijk doel voor ogen dus dan neem je de lange weg voor lief. En eigenlijk zijn de afgelopen jaren best wel snel gegaan. Daarnaast wil ik heel graag kinderen beter maken of ondersteunen als ik slecht nieuws moet brengen en genezing niet mogelijk is.'
Wat is uw droom met betrekking tot uw studie?
'Baas worden. In eerst instantie kinderarts en zoals ik nu denk neonatoloog. Het liefst word ik chef de kliniek, maar hoe realistisch dit is weet ik niet.'
Wat zijn uw ambities in de toekomst?
'Zonder te promoveren kindergeneeskunde gaan studeren en mijn kennis overdragen aan andere geneeskunde studenten.'
Hoe ziet u uw ideale toekomst?
'Over een jaar mijn studie geneeskunde afronden en dan een jaar gaan werken. Daarna wil ik parttime de specialisatieopleiding volgen en een gezin starten. Werken vind ik fantastisch, maar dat is niet het enige in het leven dat voor mij belangrijk is. Een goede balans tussen werk en privé vind ik essentieel.'
Wat hoopt u dat de geneeskunde u in de toekomst zal brengen?
'Een baan die me elke dag blijft fascineren en dat ik elke dag vol enthousiasme ga werken. Daarnaast hoop ik ook dat de bezuinigingen binnen de zorg beperkt blijven. Als arts heb je veel administratie te doen, en dat wordt alleen maar meer, dat vind ik jammer.'
Waar zou u graag willen werken?
'Ik weet nog niet goed of ik in een academisch ziekenhuis of een algemeen ziekenhuis wil werken. Ik vond Breda een erg gezellig ziekenhuis met een goede sfeer, maar in Utrecht en Rotterdam zijn academische ziekenhuizen, dat lijkt me ook een uitdaging.'
Wat is uw ultieme doel met betrekking tot de geneeskunde over de hele wereld?
'Een genezend middel voor uitgezaaide melanoomkanker.'
En onthoud: 'Niets is onmogelijk.'